کاربر: میهمان
با پزشکان معرفی شده در این سایت تماس بگیرید و مشکلات خود را مطرح نمایید  

اطلاعات مربوط به سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی

سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی چیست؟

سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی، یک بیماری کمیاب است که در یاخته های بدخیم از بافت سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی وجود دارد. بخشی از سیستم صفراوی که مجرای صفرا است، لوله ای است که کبد و کیسه صفرا را به روده بزرگ ممتصل می کند. لوله های صفرایی راست و چپ از کبد خارج می شوند و به هم وصل می شوند تا لوله مشترک صفرا را تشکیل دهند. مجرای صفرای بیرون کبدی، بخشی از مجرای صفرای مشترک است که بیرون از کبد قرار دارد.

مایعی که صفرا نام دارد و توسط کبد ساخته می شود و در خلال عمل هضم، چربی ها را تجزیه می کند، در کیسه صفرا انباشته می شود. هنگامی که غذا در حال هضم است، صفرا از طریق مجرای صفرا از کیسه صفرا آزاد می شود و به سمت بخش نخست از روده کوچک می رود. مجاری صفرا و کیسه صفرا، مسیر صفرا را تشکیل می دهند.

اگر سرطان در نقطه ای که مجاری راست و چپ صفراوی به هم وصل می شوند بوجود آید، سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی ممکنست به تومور Klatskin نیز مربوط شود..

آمار سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی

هر ساله حدود 2 الی 3 هزار مورد سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی در آمریکا تشخیص داده می شود. بیشتر این موارد در بیرون از کبد پدیدار می شوند. سن میانگین ابتلاء به این بیماری، 73 سالگی است.

آمار سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی

سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی می تواند در درون کبد نیز شکل بگیرد (سرطان مجرای صفرای درون کبدی). بیشتر سرطان های مجرای صفرای بیرون کبدی از نوع adenocarcinomas می باشند. Adenocarcinomas و یا cholangiocarcinomas از غدد مخاطی که درون مجرا را می پوشانند، ایجاد می شوند. اصطلاح cholangiocarcinomas گاهی برای اشاره به هرگونه سرطان مقدملاتی سیستم صفرا استفاده می شود. اما استفاده از این اصطلاح، اغلب منحصر به تومورهای intrahepatic است و بنابراین به این گفتار مربوط نمی شود.

سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی را معمولا می توان به سه گروه تقسیم کرد :

سرطان متمرکز شده- سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی متمرکز شده، در یک منطقه خاص می باشد.

سرطان غیر قابل جدا شدن - سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی، اغلب تمایل به گسترش به دیگر مناطق بدن از جمله کبد، رگ های خونی مجاور و یا دیگر مناطق حفره شکمی دارد. در این مورد، سرطان را نباید بطور کامل با جراحی برداشت.

سرطان عود کننده – این اصطلاح برای مواردی استفاده می شود که سرطان پس از یک دوره زمانی برمی گردد (عود می کند). بازگشت سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی ممکنست در همان بخش از مجرای صفرا و یا بخش دیگری از بدن رخ دهد.

 

عوامل ابتلاء به سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی

هر یک از عوامل ابتلاء به سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی، عاملی می باشد که احتمال ابتلاء به این بیماری را افزایش می دهد. این عوامل می توانند ژنتیکی، محیطی یا مربوط به سبک زندگی باشند. اگرچه داشتن یک یا چند عامل از این عوامل می تواند احتمال ابتلاء به سرطان را افزایش دهد ولی این بدان معنی نیست که شما حتما دچار این سرطان خواهید شد و نیز نداشتن این عوامل به معنی مبتلاء نشدن به این بیماری نیست. در بسیاری از موارد، سرطان در بدن کسانی بوجود می آید که هیچ عامل شناخته شده ای نداشته اند.

عوامل ابتلاء به سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی کدامند؟

پژوهشگران چندین عامل یافته اند که احتمال ابتلاء به سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی را افزایش می دهند. یکی از این عوامل، التهاب مزمن مجرای صفرا است. شرایط متعددی وجود دارند که سبب این حالت می شوند. این شرایط عبارتند از :

  • sclerosing cholangitis مقدماتی وضعیتی است که التهاب لوله صفرا منجر به جراحت در بافت می شود.

  • سنگ های مجرای صفرا نیز می تواند سبب التهاب شوند که خود منجر به افزایش احتمال ابتلاء به سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی می شود.

  • مخاط روده بزرگ زخمی از التهاب امعاء و احشاء نتیجه می شود. در برخی موارد، این می تواند التهاب مجرای صفرای بیرون کبدی را سبب شود.

  • کیست های Choledochal کیست هایی هستند که پر از صفرا هستند و به مجرای صفرا وصل می باشند. جداره این کیسه ها اغلب مناطقی با تغییرات پیش سرطانی می باشند.

  • موارد غیرطبیعی مجرای صفرا نیز می توانند احتمال ابتلاء به سرطان مجرای صفرا را افزایش دهند.

دیگر عوامل ابتلاء به سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی

علاوه بر التهاب، چندین عامل دیگر وجود دارند که می توانند احتمال ابتلاء به سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی را افزایش دهند. این عوامل عبارتند از :

  • بیماری کبدی سبب زخمی شدن بافت مجرای صفرا می شود. این سبب افزایش احتمال ابتلاء به سرطان می شود.

  • بیماری های مجرای صفرا و کبد از قبیل بیماری کبدی polycystic و سندورم Caroli می تواند احتمال ابتلاء به سرطان را افزایش دهد.

  • عفونت های fluke کبدی، کرم های انگلی هستند که در غذا یا آب زندگی می کنند و به مجرای صفرا هجوم می برند. انواع متعددی از fluke های کبدی وجود دارند.

  • سن یک عامل ابتلاء به سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی است. گرچه این سرطان در هر سنی ممکنست رخ دهد ولی احتمال ابتلاء به آن، با افزایش سن زیاد می شود.

  • چاقی و افزایش وزن می تواند احتمال ابتلاء به سرطان کیسه صفرا و مجرای صفرا را افزایش دهد.

  • Thorotrast یک ماده رادیواکتیو است که تا دهه 50 میلادی در عکس برداری با پرتو ایکس استفاده می شد، این ماده می تواند سبب افزایش احتمال ابتلاء به برخی از سرطان ها از جمله سرطان مجرای صفرا شود.

 

نشانه های سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی

به علت موقعیت تومورها در بدن، تومورهای مجرای صفرا در مراحل اولیه نمی توانند با معاینه معمولی دیده شوند یا حس شوند. همچنین هیچ روش قابل اعتمادی برای پیدا کردن سرطان های مجرای صفرا در مراحل اولیه وجود ندارد که به اندازه کافی برای انجام غربال گیری مفید باشد. در نتیجه بیشتر سرطان های مجرای صفرا هنگامی معلوم می شوند که نشانه های بیماری قابل دیدن باشند و یا اینکه در شرایطی بی ارتباط و به گونه ای تصادفی یافت شوند.

نشانه های سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی

گرچه سرطان به هر کسی به یک گونه اثر می کند و نشانه های بیماری نیز ممکنست متفاوت باشد ولی متداول ترین نشانه سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی، یرقان است. یرقان، زرد شدن پوست و چشم ها است که با گرفتگی مجرای صفرا بوجود می آید. هنگامی که در مجرای صفرا گرفتگی رخ می دهد، انتقال صفرا به سیستم گوارش متوقف می گردد، صفرا آغاز به انباشته شدن در خون می کند. یک بخش از صفرا بنام bilirubin در پوست انباشته می شود و سبب زردی پوست یا چشمان می شود.

دیگر نشانه های ممکن برای سرطان مجرای صفرا می تواند شامل موارد زیر باشد :

  • درد غیرطبیعی

  • تب

  • خارش پوست

  • کم شدن اشتها

  • کاهش وزن بی دلیل

  • نفخ شکم

گرچه این نشانه ها و دیگر نشانه ها می توانند توسط سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی بوجود آمده باشند ولی ممکنست ناشی از شرایط دیگر نیز باشند. اگر هریک از این نشانه ها را دارید و حس می کنید که شاید در خطر ابتلاء به این بیماری باشید، با پزشک متخصص تماس بگیرید. فقط هنگامی یک متخصص، آزمایش های دقیقی برای تعیین این موضوع انجام می دهد که نشانه های شما ناشی از سرطان باشند. امکان دارد که این نشانه ها علائمی از دیگر مواردی باشند که خود نیاز به درمان دارند.

 

تشخیص سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی و ابزارهای درمان آن

  • مقاومت دارویی شدید

  • MRI

مقاومت دارویی شدید در برابر سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی

در برخی از مراکز درمان سرطان، از طرح درمانی سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی برای نیازهای خاص استفاده می شود. یکی از روش های ابتکاری، شخصی سازی درمان شما با استفاده از آزمایش مقاومت دارویی شدید (EDR) می باشد.

یک تست بسیار دقیق در مورد تومورهای جامد، آزمایش EDR است که برای تعیین مقاومت تومور در برابر داروی شیمی درمانی است که مقاومت عمده دارویی را نشان می دهد. بنابراین اگر تومور در آزمایش EDR به دارو مقاوم باشد، بنابراین تومور واقعا به آن دارو مقاوم خواهد بود.

با آزمایش برای دارو پیش از درمان اولیه، می توان به پزشکان کمک کرد تا از سمی بودن غیر ضروری پرهیز کنند، هزینه ها را به کم ترین میزان برسانند و پروتکل های درمانی دیگر مربوط به سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی را نیز مورد توجه قرار دهند.

MRI برای سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی

تصویربرداری با تشدید مغناطیسی (MRI) یکی از فناوری های تشخیصی جدید است که برای یاخته های سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی در درون بدن استفاده می شود. با بهره برداری از انرژی مغناطیسی و امواج رادیویی، MRI تصاویر برشی از بدن تهیه می کند.

با تعیین موقعیت دقیق و سایز تومور، MRI به متخصصین کمک می کند که به گونه مناسبی بیماری را مرحله بندی کنند.

 

مرحله بندی سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی

مرحه بندی سرطان، فرآیند درک این موضوع است که سرطان تا چه میزان گسترش یافته است. درک مرحله سرطان مجرای صفرا به چند دلیل، بسیار مهم است. نخست آنکه دانستن مرحله بیماری، به شناسایی مناسب ترین گزینه های درمانی کمک می کند. این موضوع همچنین تشخیص دقیق تر بیماری را سبب می شود.

مرحله بندی سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی

مرحله بندی سرطان مجرای صفرا با بهره گیری از دو سیستم انجام می شود. اگر سرطان در کبد آغاز شود (سرطان مجرای صفرای درون کبدی)، با استفاده از سیستم TNM انجام می شود. این سیستم برای مرحله بندی سرطان های مجرای صفرا که در بیرون از کبد منشاء می گیرند نیز استفاده می شود (سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی). به هرحال مجموعه ویژه ای از معیارها برای بیان مراحل سرطان های مجرای صفرای بیرون کبدی مورد استفاده قرار می گیرد. سیستم TNM برای این سرطان ها دربرگیرنده سه بخش کلیدی می باشد :

T - بزرگی تومور مقدماتی که ازطریق دیواره مجرای صفرا رشد کرده است را نشان می دهد و بیانگر اینست که آیا تومور به اعضاء یا بافت های مجاور حمله کرده است یا نه.

N – تعیین می کند که آیا سرطان به غدد لنفاوی مجاور سرایت کرده است یا نه.

M – نشان می دهد که ایا سرطان به دیگر بخش های بدن گسترش یافته است یا نه.

اعداد پس از T، N و M ، شدت هر یک از اطلاعات مربوطه را درجه بندی می کنند. در رده بندی 0-4 ، اعداد بزرگ تر، شدت بیشتر شرایط را نشان می دهد.

مرحله بندی و تشخیص سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی

سیستم مرحله بندی مورد استفاده برای سرطان مجرای صفرای بیرون کبدی، به پزشکان کمک می کند که ایده مناسبی در مورد تشخیص بیماری شخص و گزینه های درمانی ممکن داشته باشند. همچنین برای مرحله بندی سرطان، پزشکان این مورد را درنظر خواهند داشت که آیا سرطان می تواند تماما با جراحی برداشته شود یا نه. نظریه برداشتن تومورهایی که به درون ساختارها یا اعضاء مجاور سرایت نکرده اند (T1 یا T2)، معمولا بهتر از مراحل پیشرفته تر می باشد. ممکنست برداشتن یک تومور که به دیگر اعضاء یا ساختارها سرایت کرده باشد (T3 یا T4)، با جراحی ممکن نباشد و شاید لازم باشد که شیوه متفاوتی را برای درمان آن بکار برد.

دیگر عواملی که می تواند بر یک طرح درمانی تاثیر گذارد اینست که آیا سرطان در طول مجرای صفرا قرار دارد و آیا شخص سلامتی کافی را برای قرار گرفتن در زیر جراحی را دارد یا نه.

 
کاربر:
رمز:
لینک ها:    
   
 

پیشگامان
پیشگام
کارت فینگر
پردازش تردد