کاربر: میهمان
با پزشکان معرفی شده در این سایت تماس بگیرید و مشکلات خود را مطرح نمایید  

اطلاعات مربوط به سرطان نخاع

سرطان نخاع چیست؟

سرطان مقدماتی نخاع در درون طناب نخاع و یا ساختارهای پیرامون آن (استخوان ها، بافت ها، مایع نخاع یا اعصاب نخاعی) شکل می گیرد.

بخش سیستم عصبی مرکزی- طناب نخاعی- ستونی از بافت عصبی است که از پایه مغز تا گردن ادامه دارد. این بخش با سه عضو محافظ احاطه شده است و در درون مهره قرار دارد. طناب نخاعی، پیام های مهم بین مغز و بقیه بخش های بدن را انتقال می دهد.

تومورهای نخاعی برحسب موقعیت آنها در نخاع گروه بندی می شوند. بیشتر تومورها، تومورهای سرایت کننده هستند که از نخاع به دیگر بخش های بدن از قبیل پستان، پروستات و یا کلیه سرایت می کنند.

سرطان های عصبی دیگر

گذشته از تومورهای طناب نخاعی، سرطان می تواند در دیگر مناطق سیستم عصبی مرکزی از قبیل مغز نیز بوجود بیاید و یا اینکه به این مناطق سرایت کند.

سرطان اولیه مغز از یاخته های درون مغز سرایت می کند. تومورهای اولیه مغز نادر هستند. سرطان سرایت کننده مغز و یا سرطانی که از بخش های دیگر بدن به مغز سرایت می کند، بیشتر شایع است.

 

عوامل ابتلاء به سرطان نخاع کدامند؟

بیشتر موارد تومورهای نخاعی همچنان ناشناخته باقی مانده اند. اگرچه برخی از شرایط ژنتیکی وجود دارند که ممکنست در ایجاد سرطان نخاع سهیم باشند ولی عوامل ابتلاء به این سرطان کم تر از سایر سرطان ها معلوم شده اند.

هرچند که عوامل ابتلاء به سرطان نخاع کم تر شناخته شده هستند ولی عوامل زیر می توانند احتمال ابتلاء به این بیماری را افزایش دهند :

  • سابقه قبلی سرطان: سرطان هایی که احتمال بیشتری دارد تا به نخاع سرایت کنند، سرطان های شش، پروستات و تومور بدخیم یاخته های مغز استخوان می باشند.

  • اختلالات ارثی: بیماری Von Hippel-Lindau و Neurofibromatosis (NF2) ، بیماری هایی ارثی هستند که گاهی به تومورهای طناب نخاعی ارتباط دارند.

  • ایراد در سیستم ایمنی بدن: برخی از افرادی که سیستم ایمنی بدن آنها ایراد دارد، ممکنست دچار سرطان نخاع شوند.

  • قرار گرفتن در معرض پرتو درمانی یا مواد شیمیایی صنعتی ممکنست احتمال دچار شدن به سرطان نخاع را افزایش دهد.

توجه بر عوامل ابتلاء به سرطان نخاع

یادآوری این نکته مهم است که عوامل ابتلاء به سرطان نخاع ، فقط احتمال ابتلاء به آن را در طول زندگی شخص نشان می دهد و لازمست که در باره احتمال ابتلاء خودتان به این بیماری، به پزشک مراجعه کنید.

توجه: هر عاملی که سبب افزایش احتمال ابتلاء به بیماری باشد، عامل احتمال ابتلاء نامیده می شود. داشتن یکی از این عوامل به معنی این نیست که شما سرطان خواهید گرفت و نیز نداشتن این عوامل نیز به معنی این نیست که شما سرطان نخواهید گرفت. اگر فکر می کنید که یک یا چند عامل از این عوامل را دارید، موضوع را با پزشک خودتان درمیان بگذارید.

 

نشانه ها و علائم سرطان نخاع

توجه بر عوامل ابتلاء به سرطان نخاع

نشانه های سرطان نخاع به چندین عامل بستگی دارد که شامل نوع تومور و سایز و موقعیت آن، گستردگی تومور، سابقه بیمار و عوامل دیگر می شود. برخی از نشانه های متداول سرطان نخاع عبارتند از درد، بیحسی، ضعف و مشکل در ادرار کردن.

نشانه های سرطان نخاع ممکنست خیلی به آهستگی ایجاد شوند. گاهی نیز این نشانه ها بسرعت پیش می آیند، حتی در عرض چند ساعت و یا چند روز. تومورهای نخاعی که از سایر نقاط بدن به نخاع سرایت کرده اند، اغلب پیشرفت سریعی دارند.

 برخی از علائم تومورهای نخاعی ممکنست شامل موارد زیر باشند :

  • درد (درد در پشت و یا در گردن، بازو و ساق پا)

  • ضعف در ماهیچه ها یا کرختی در بازوها یا ساق پاها

  • دشواری در راه رفتن

  • ضعف کلی در حس کردن

  • دشواری در ادرار کردن (بی اختیاری ادرار)

  • تغییر در اجابت مزاج

  • رعشه داشتن با شدت های گوناگون

  • تغییر شکل در نخاع

  • درد یا مشکل به هنگام ایستادن

 درک علائم و نشانه های سرطان نخاع

مهم ترین علامت قابل توجه سرطان نخاع، درد است. درد می تواند ناشی از این موارد باشد: وجود تومور در ستون نخاعی، فشار بر روی انتهاهای عصب یا ناپایداری نخاعی. هنگامی که نخاع به گونه مناسبی در یک ردیف نباشد، ممکنست نشانه های قابل توجه دیگری نیز پدید آید (مثلا تغییر در وضعیت قرار گرفتن بدن و قوز در آوردن).

هنگامی که تومور بر روی نخاع فشار وارد کند، ممکنست نشانه هایی به صورت کرختی یا حس سوزن سوزن شدن در بازوها یا ساق پاها بوجود آید. پس از آن احتمال دارد که بیمار حتی نداند پاهایش در کجا قرار دارند و یا اینکه برای پیدا کردن دگمه ها یا کلید در مشکل داشته باشد. با پیشرفت بیماری، نشانه های سرطان نخاع ممکنست گسترش یابند و شامل ضعف، ناتوانی در حرکت دادن پاها و سرانجام فلج بدن شوند.

توجه: احتمال دارد که این نشانه ها در اثر مشکلاتی جز سرطان باشد. بهتر است که برای تشخیص دقیق با یک متخصص مشورت کنید.

 

تشخیص و ردیابی سرطان نخاع

تشخیص سرطان نخاع

طرح درمان موثر برای سرطان نخاع با تشخیص دقیق آغاز می شود. در مراکز درمانی از فناوری های پیشرفته تصویربرداری و ابزارهایی برای ارزیابی دقیق تومورها در طناب نخاعی و در ستون نخاعی استفاده می شود.

هنگامی که تشخیص دقیقی از سرطان نخاع داده شود و موقعیت، نوع و درجه تومور تعیین شود، با بیمار کار می کنند تا طرح درمانی او را تنظیم کنند، طرحی که بهترین حالت برای پاسخ گویی به نیازهای آن بیمار باشد. بعلت پیچیدگی تومورهای نخاعی، درمان باید براساس ویژگی های هر بیمار تهیه شود.

سرطان نخاع چگونه تشخیص داده می شود؟

برای اطمینان از تشخیص دقیق و تهیه طرح درمانی مناسب برای شخص بیمار، از هر یک از ابزارها و تست های تشخیص زیر برای سرطان نخاع استفاده می شود :

  • سابقه پزشکی بیمار و معاینات انجام شده: مروری بر پرونده پزشکی بیمار و نشانه های بیماری او و نیز معاینه بدنی او برای کنترل انحنای غیر طبیعی نخاع، تعیین قدرت ماهیچه ها و ارزیابی رفلکس و رنج حرکتی او.

  • معاینه عصب شناسی: این معاینه شامل یک سری از تست های بینایی، شنوایی، مهارت های حرکتی، شناخت و دیگر عملکردهای عصب شناسی می باشد.

  • تصویربرداری ها: از فناوری های تصویربرداری برای تهیه تصاویر دقیقی از نخاع بهره می گیرند تا موقعیت و درجه تومورهای نخاعی را تعیین کنند. می توان از یک ماده رنگی برای مشخص کردن ریسمان نخاعی و ساختارهای عصبی استفاده شود.

  • MRI

  • سی تی اسکن

  • اسکن PET

  • اسکن استخوان با پزشکی هسته ای- این روش می تواند نشان دهد که آیا سرطان به استخوان سرایت کرده است یا نه. در اسکن استخوان، دوز کوچکی از مواد رادیواکتیو به یک رگ خونی تزریق می شود که این مواد از آنجا و از طریق سیستم گردش خون به همه بدن می روند. این مواد در استخوان ها جمع می شود و می توان آن را با یک اسکنر و بوسیله تصویربرداری هسته ای ردیابی کرد.

  • Angiography- درخلال این اسکن، تصاویر سه بعدی دقیقی را با پرتو ایکس از رگ های خونی تغذیه کننده تومور تهیه می کنند.

  • تصویر از کمر(Spinal Tap): در این تست سرطان نخاع از نصب یک سوزن کوچک و توخالی به پایه نخاع استفاده می شود تا نمونه کوچکی از مایع نخاعی (CSF) برای آزمایش در آزمایشگاه جمع آوری شود.

در مورد بیماری که سرطان نخاع او از دیگر نقاط بدن سرایت کرده باشد، ممکنست پزشک تست های اضافی انجام دهد تا ریشه سرطان بیمار مشخص شود.

درخلال درمان سرطان نخاع از تصویربرداری های پیشرفته ای استفاده می شود تا بیماری ردیابی شود و واکنش بدن بیمار به معالجات زیرنظر گرفته شود.

 

درجه بندی سرطان نخاع

فرآیند مرحله بندی، میزان گسترش سرطان را به نقاطی فراتر از محل اصلی ارزیابی می کند. چون بندرت پیش می آید که تومورهای نخاعی به بیرون از سیستم مرکزی اعصاب (CNC) سرایت کنند، معمولا در مورد سرطان نخاع به جای مرحله بندی، درجه بندی انجام می شود.

درجه بندی سرطان نخاع به پزشکان کمک می کند تا معالجات بیمار را شخصی سازی کنند. مثلا درجه بندی کمک می کند تا بتوان احتمال شکستن مهره ها و نیاز به انجام جراحی را تعیین کرد.

سیستم درجه بندی تومور نخاعی

سیستم درجه بندی سرطان نخاع مقدماتی بشرح زیر است :

  • درجه 1 (درجه پایین): تومور به آهستگی رشد می کند و بندرت به بافت مجاور نیز گسترش می یابد. احتمال دارد که بتوان تومور را با جراحی برداشت.

  • درجه 2: تومور به آهستگی رشد می کند اما ممکنست به بافت مجاور سرایت کند یا عودت کند.

  • درجه 3: تومور با سرعت رشد می کند و احتمال دارد که به بافت مجاور سرایت کند، یاخته های تومور نسبت به یاخته های سالم بسیار متفاوت بنظر می رسند.

  • درجه 4: تومور بسرعت رشد می کند و گسترش می یابد و یاخته های آن شباهتی با یاخته های طبیعی ندارند. بیماری سرطان سرایت یافتهه به مغز، تقریبا همیشه درجه 4 است.

تومورهای نخاعی جابجا شده

تومورهای جابجا شده (یا ثانویه) که از دیگر بخش های بدن به نخاع سرایت کرده اند، بسیار متداول تر از تومورهای نخاعی اولیه هستند. برخی از سرطان هایی که معمولا به نخاع سرایت می کنند عبارتند از سرطان های شش، پستان، پروستات و روده بزرگ.

برای سرطان های جابجا شده نخاعی بجای استفاده از سیستم درجه بندی سرطان نخاع ، از سیستم مرحله بندی تومور، غده و جابجایی سرطان (TNM) استفاده می شود. گاهی تشخیص داده می شود که بیمار، سرطان جابجا شده مغز یا نخاع دارد و این پیش از آنست که سرطان مقدماتی دیگری داشته باشد.

برنامه ریزی درمان سرطان نخاع

هنگامی که تیم درمانی، نوع تومور نخاعی بیمار و سایز و درجه آن را بداند، می توانند برنامه ای ویژه او تهیه کنند.

 

 
کاربر:
رمز:
لینک ها:    
   
 

پیشگامان
پیشگام
کارت فینگر
پردازش تردد